جنگی نژاد janginejad
همواره راه تازه ای وجوددارد! فقط و فقط بایدآنرایافت
جنگی نژاد janginejad
همواره راه تازه ای وجوددارد! فقط و فقط بایدآنرایافت
حقیقتی درموردفرزاندانمان!
اغلب می پنداریم فرزندی که خیلی به والدینش توجه دارد فرزندی نمونه و وفادار است ولی چنین نیست،
واقعیت این است که وقتی فرزندی همیشه نگران شماست یعنی خودش یک آسیب دیدهٔ واقعی است که مسئول آسیبش شمایید!
یک والد خوب والدی است که ذهن فرزندش از او آسوده باشد و به فرزند توانایی و قدرت آسوده فاصله گرفتنِ را بدهد.
وقتی فرزندتان از شما دور نمی شود وقتی همیشه نگران شماست وقتی تمام برنامه هایش را با شما تنظیم میکند... نه نشانه وفاداری او بلکه نشانه آسیب خوردگی اوست.
توجه کنید وقتی مرتب بافرزندتان صحبت می کنید و در گفتگوها گوشزد می کنید که در این زندگی، چقدر سختی و عذاب کشیده اید چقدر رنج دیده اید و….
در واقع مرتب به فرزندتان القا میکنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی.
حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور میکند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمی دهد، غافل از اینکه خودش تمام زندگیش را با نگرانی برای شما از دست میدهد. در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندانمان میدهیم آنها را مدیون و بدهکار و ناامن نکنیم، به آنها کمک کنیم زندگی های مستقل و ذهن های آرام داشته باشند. فرزندان ما ناجیان ما نیستند.
جبران خلیل جبران در کتاب پیامبر میگوید :
"فرزندان شما به حقیقت فرزندان شما نیستند؛ آنها دختران و پسران زندگی اند در سودای خویش....آنها از کوچه وجود شما گذر می کنند اما از شما نیستند، اگرچه با شمایند، به شما تعلق ندارند. عشق خود را بر آنها نثار کنید، اما اندیشه هایتان را برای خود نگه دارید. زیرا آنها را نیز برای خود اندیشه ای دیگر است. جسم آنها را در خانهٔ خود مسکن دهید اما روح آنان را آزاد گذارید زیرا روح آنان در خانهٔ *فــردا* زیست خواهد کرد که شما حتی در رویا نمیتوانید به دیدار آن فردا بروید، ممکن است تلاش کنید که شبیه آنها باشید اما مکوشید که آنان را مانند خود بار بیاورید زیرا زمان به عقب باز نخواهد گشت و با دیروز درنگ نخواهد کرد.موفق باشید - جنگی نژاد
شاخه بی پناه!
چندروزپیش برای بازرسی مجموعه ای که قراربودگاز 60پوندی درایستگاه TBS و....... دیدن شاخه ای که برش داده شده بودولی دراثرگذشت زمان سیم برق ازداخلش عبورکرده و....................
دلامـــــــــونـــــــوقبلِ خــــــونه هـــــــامون بتکـــــــــونیم!
دل تِکـُـــــونی از خُـــونــــــه تِــــکونی واجـب تـــــــرِهدوستانی که روزهای رفته سال 1396 روورق میزنن...
چه خاطراتی که دیگه زنده نمیشن!
چه روزائی که دلمون میخواست تاابدتموم نشه!
چه روزائی که هرثانیه ش یک سال گذشت.
چه فکرائی که آروممون کردوچه فکرائی که روحمونوذره ذره فرسوده کرد.
چه آدمائی که دلمونوگرم کردن....وچه آدمائی که دلمونودردآوردن!
چه چیزائی که فکرشُ نمیکردمووشـــــد
چه فکرائی که هرچی روش تمرکزکردیموونشـــد!
چه آدمائی که نمیشناختیمشون وشناختم ! چه آدمائی که فکرمیکردیم میشناسیموشونو.....امانشناختیمشون!
واقعا"ماباعث آرامش دلی شدیم...یاخودمونم دلیوشکستیم!
بقول آقاخسروشکیبائی:
عیدواقعی ازآن کسیه که پایان سالشُ جشن بگیره!!!!نه اول سالشُ که نمیدون چیکارمیخوادبکنه!!!
شایدسخت باشه ولی بیا شروع کنیم.....
از حرفابُغضا
آدما
دلتو بتکون از هرچی که تو این یک سال ...
یادش دلتو به درد آورد
از خاطره هایی که گریه هاش بیشتر از خنده هاش بود
از نفهمیدنِ اونایی که همیشه فهمیدیشون..امــــا اونایه طوردیگـــــه فهمیدن!
سلامتی تنهاآرزوئی که براتون دارم موفق باشید - جنگی نژاد 