سلام به شمادوستان چه دردست! چه دوردست!چه خونی چه خیابونی,چه ..............
سپاس ودرودفراوان ازنکته نظراتی که چراغ راهی است.....دراین خاموشی برایم..........
روزی درآن زمانها که ادعائی نداشتم!!!!( بهمن 61) درمنطقه ای ( منطقه رقابیــــــه) گُــــــــم شــــــده بودم ودرتاریکی که وصفش ..........
یادداستانی افتادم که باکمی دستبرددرآن بااجازه استادآنروزهایم ( جناب سلیمان) تقدیم شمامیکنم.
........روزی دوکرم نزدسلیمان رفتند,خواسته ای,التماسی,نیازی......حضرت سلیمان که برهمه محیط بود!!!!! خواسته دوکِـــــــــرم!!!!! .
.........یکی گفت ازشماوهمـــــــه خستــــــه ام ومیخواهــــــم که درروزوشب مرانَه ببینند!نَه دیده شوم !!
بعدازمکثـــــــی به دل خاک رفت وشـــــــــدکِــــــــرم خــــــــاکـــــــی !!!!!!
من گُم کَــــــــرده راه!!!درمیـــــان آن تاریکــــــــی صــــدای جُغـــــدی ( شاید!شاید!شماشُـــــومش دانید)مرافراخواند!!
صـــــــدائی که برای هرکس درآن تاریکی وسکوت!صحــــــراو..... دلهـــره واضطراب رادوچنــــدان می کرد...
اماصدای گنگ جُغـــــد!به گــــونه ای نبودکـــــه مسیرصدایش راتشخیص دهم ........ناگهـــــان,نــــــــوری بسیارضعیف!امـــــــامشهود! مرابه خودجلب نمـــــود......
همچنان,جُغـــــد میخواندومن مات آن نورضعیف! چیــــــزی نگذشتــــه بودکه نورخاموش شدولـــــی صـــــدای جُغـــــد رســـــاتر!!! دوباره صدای جُغـــــد گنگ شدومجددا"نورکوچک دوردست!دردست شد...... تابه نزدیک یه نوررسیـــــدم........ نورنبودوصـــــدای جُغـــــد رســـــاتر و....... تکــــــراراین صداونورگنگ وضعیف........ادامه یافت...............
دم سَنگـــــــرم ( سنگـــــــرخودم !!!!!!!!!)و..............
چقـــــــدرزود!امــــروزشـــــد - بهمن 92